یادگیری برنامه نویسی از صفر
هر عنصر HTML از یک تگ شروع و یادگیری برنامه نویسی از صفر یک تگ پایانی تشکیل شده است. تگ شروع فقط برچسب برچسب در بین براکت های زاویه است، مانند این:
این تگ جدید HTML را باز می کند. تگ پایانی اساساً یکسان است، اما از یک اسلش رو به جلو بعد از اولین براکت زاویه استفاده می کند تا آن را به عنوان یک تگ پایانی مشخص کند:
هر متنی بین دو تگ محتوای واقعی صفحه نمایش داده می شود.
اجازه دهید چند مورد از رایج ترین تگ های مورد استفاده را پوشش دهیم. اولین مورد تگ <html> است. این شروع یک صفحه HTML را مشخص می کند. یک تگ </html> مربوطه (به اسلش رو به جلو توجه کنید) انتهای صفحه HTML را مشخص می کند. هر محتوایی بین این تگ ها بخشی از یادگیری برنامه نویسی از صفر صفحه خواهد بود.
دومی تگ <head> است. این اطلاعات اضافی را تعریف می کند که مرورگر برای درک صفحه از آنها استفاده می کند. بیشتر محتوای این تگ به کاربر نمایش داده نمی شود. یک تگ </head> مربوطه انتهای بخش HEAD را مشخص می کند.
قبلاً تگ <title> را دیده بودیم. عنوان صفحه وب را مشخص می کند که مرورگر آن را در تب مرورگر نمایش می دهد. این تگ باید در قسمت <head>...</head> قرار گیرد.
بعد تگ <body> است. تمام محتوای داخل این تگ را تشکیل می دهدمحتوای اصلی صفحه وب قرار دادن این چهار تگ در کنار هم چیزی شبیه به این است:قطعه ساده HTML بالا یک صفحه وب ساده را با عنوان و یک پاراگراف به عنوان محتوای بدنه نشان می دهد.
این مثال نکته ای را نشان می دهد که در بخش گذشته یادگیری برنامه نویسی از صفر به آن اشاره نکردیم. تگ های HTML را می توان در داخل یکدیگر قرار داد. این فقط به این معنی است که تگ های HTML را می توان در داخل سایر تگ های HTML قرار داد.
HTML بسیاری از برچسب های دیگر را برای ارائه مجموعه ای غنی از محتوا به کاربران وب ارائه می دهد. ما در اینجا به جزئیات آنها را پوشش نمی دهیم، اما در زیر یک لیست کوتاه برای مرجع ارائه شده است:
<p>: پاراگراف متنی که از یک خط جدید شروع می شود.<h1>: عنوان صفحه ای که معمولاً برای عنوان صفحه استفاده می شود.
<h2>: عنوان بخش معمولاً برای عنوان بخش استفاده یادگیری برنامه نویسی از صفر می شود.<hx>: که در آن x عددی بین 3 و 6 است، برای عناوین کوچکتر.
<img>: یک تصویر.<a>: یک پیوند.<form>: فرمی حاوی ایرانیان سایبر فیلدها یا ورودی هایی برای پر کردن و ارسال توسط کاربر.
<input>: یک فیلد ورودی برای کاربران برای وارد کردن اطلاعات، معمولاً در یک فرم.<div>: یک بخش محتوا که برای گروه بندی چندین عنصر دیگر برای اهداف فاصله گذاری استفاده می شود.
<span>: عنصر گروهبندی دیگری، اما برای قرار دادن عبارات متنی در یک عنصر دیگر، معمولاً برای اعمال قالببندی خاص فقط برای بخش خاصی از محتوای متن استفاده میشود.
7) با برخی از CSS مقابله کنید
یک صفحه وب بدون CSS – یا Cascading Style Sheets – مانند یادگیری برنامه نویسی از صفر یک کیک بدون فراست است. یک کیک بدون فراست هدف خود را برآورده می کند، اما اشتها آور به نظر نمی رسد!
CSS به ما اجازه می دهد تا ویژگی های سبک مانند رنگ پس زمینه، اندازه فونت، عرض، ارتفاع و موارد دیگر را با عناصر HTML خود مرتبط کنیم.
هر ویژگی سبک به مرورگر می گوید که جلوه مورد نظر را روی صفحه نمایش دهد. مانند HTML، CSS از نظر فنی یک زبان برنامه نویسی نیست. این به ما اجازه نمی دهد که اقداماتی یادگیری برنامه نویسی را انجام دهیم، به سادگی به ما امکان می دهد سبک هایی را به HTML استخوانی خالی اضافه کنیم.
Comments
Post a Comment