یادگیری برنامه نویسی پایتون

دو ویژگی اصلی هر شیء دارای خواص و روش یادگیری برنامه نویسی پایتون هستند. بیایید یک شی شخص را به عنوان مثال در نظر بگیریم. به طور معمول در یک برنامه کامپیوتری، شما افراد را به عنوان مشتری یا کارمند نشان می دهید. ویژگی هایی که در مقابل آنها ذخیره می کنید مواردی مانند نام، SSN، سن، اگر گواهینامه رانندگی دارند، ایمیل آنها، جنسیت و غیره است.

در یک برنامه کامپیوتری، شما تمام داده‌های مورد نیاز خود را ذخیره می‌کنید تا از یک شی برای هدفی که دارید استفاده کنید. اگر در حال کدنویسی یک وب سایت برای فروش لباس هستید، احتمالاً می خواهید قد و وزن و همچنین سایر معیارهای مشتریان خود را ذخیره کنید تا بتوانید لباس مناسب را برای آنها پیشنهاد دهید.

 بنابراین، ویژگی ها ویژگی های یک شی هستند .یادگیری برنامه نویسی پایتون  ما همیشه از آن‌ها استفاده می‌کنیم: آیا می‌توانی آن خودکار را از من بگذرانی؟ - کدام یک؟ - سیاه. در اینجا، ما از ویژگی سیاه قلم برای شناسایی آن استفاده کردیم (به احتمال زیاد در بین یک آبی و قرمز).

روش ها کارهایی هستند که یک شی می تواند انجام دهد. من به عنوان یک فرد روش هایی مانند صحبت کردن، راه رفتن، خوابیدن، بیدار شدن، خوردن، خواب دیدن، نوشتن، خواندن و ... را دارم. تمام کارهایی که من می توانم انجام دهم می توانند به عنوان روش های اشیایی دیده شوند که من را نشان می دهند.

بنابراین، اکنون که می‌دانید اشیاء چیست و روش‌هایی را که می‌توانید اجرا کنید و ویژگی‌هایی را که می‌توانید بررسی کنید، نشان می‌دهند، آماده شروع کدنویسی هستید. کدنویسی در واقع صرفاً مربوط به مدیریت اشیایی است که در زیرمجموعه‌ای از جهان زندگی می‌کنند که ما در نرم‌افزار خود آن‌ها را بازتولید می‌کنیم. شما می توانید اشیاء را به دلخواه ایجاد، استفاده، استفاده مجدد و حذف کنید.

"اشیاء انتزاع پایتون برای داده ها هستند. یادگیری برنامه نویسی پایتون همه داده ها در یک برنامه پایتون توسط اشیا یا روابط بین اشیا نشان داده می شوند."

در فصل 6، OOP، Decorators و Iterators نگاهی دقیق‌تر به اشیاء پایتون خواهیم داشت. در حال حاضر، تنها چیزی که باید بدانیم این است که هر شی در پایتون یک شناسه (یا هویت)، یک نوع و یک مقدار دارد.

پس از ایجاد، شناسه یک شی هرگز تغییر نمی کند. این ایرانیان سایبریک شناسه منحصر به فرد برای آن است، و در پشت صحنه توسط پایتون برای بازیابی شی زمانی که می خواهیم از آن استفاده کنیم، استفاده می شود.

نوع آن نیز هرگز تغییر نمی کند. نوع نشان می دهد که چه عملیاتی توسط شی پشتیبانی می شود و مقادیر ممکنی که می توان به آن نسبت داد.

مهم‌ترین انواع داده‌های پایتون را در فصل ۲، انواع داده‌های داخلی، خواهیم دید.مقدار می تواند تغییر کند یا خیر. اگر بتواند، شیء را تغییر پذیر می گویند، در صورتی که نمی تواند، شیء را تغییر ناپذیر می گویند.

چگونه از یک شی استفاده کنیم؟ البته اسمش یادگیری برنامه نویسی پایتون را می گذاریم! وقتی به یک شی نام می دهید، می توانید از نام آن برای بازیابی شی و استفاده از آن استفاده کنید.

در یک مفهوم کلی تر، اشیایی مانند اعداد، رشته ها (متن)، مجموعه ها و غیره با یک نام مرتبط هستند. معمولاً می گوییم که این نام نام یک متغیر است. می توانید متغیر را مانند یک جعبه ببینید که می توانید از آن برای نگهداری داده ها استفاده کنید.

بنابراین، شما تمام اشیاء مورد نیاز خود را دارید. حالا چی؟ خوب، ما باید از آنها استفاده کنیم، درست است؟ ممکن است بخواهیم آنها را از طریق یک اتصال شبکه ارسال کنیم یا آنها را در یک پایگاه داده ذخیره کنیم. شاید آنها را در یک صفحه وب نمایش دهید یا در یک فایل بنویسید. برای انجام این کار، ما باید به کاربر واکنش نشان دهیم که فرمی را پر می کند، یا دکمه ای را فشار می دهد، یا صفحه وب را باز می کند و جستجو می کند. ما با اجرای کد خود واکنش نشان می دهیم، شرایط را ارزیابی می کنیم تا انتخاب کنیم کدام قسمت ها، چند بار و تحت چه شرایطی اجرا شوند.

و برای انجام همه اینها، اساساً به یک زبان نیاز داریم. پایتون برای همین است. پایتون زبانی است که در طول این کتاب با هم استفاده خواهیم کرد تا به رایانه دستور دهیم کاری برای ما انجام دهد.

حالا دیگر این مطالب نظری بس است. بیا شروع برنامه نویسی پایتون کنیم.پایتون را وارد کنید

پایتون ساخته شگفت انگیز Guido Van Rossum، دانشمند کامپیوتر و ریاضیدان هلندی است که تصمیم گرفت پروژه ای را به جهان هدیه دهد که در حال بازی کردن با آن بود. کریسمس 1989. این زبان در حدود سال 1991 برای عموم ظاهر شد و از آن زمان به بعد تبدیل به یکی از زبان‌های برنامه‌نویسی پیشرو در سراسر جهان شده است.